Na XXXII sesji Rady Gminy Liniewo w dniu 30 sierpnia 2013 r. Radni podjęli uchwałę przez aklamację o przyznaniu pośmiertnie Honorowego Obywatelstwa Gminy Liniewo śp. Księdzu Hieronimowi Zbilskiemu byłemu Proboszczowi Parafii Garczyn. Laudację podczas sesji wygłosił radny Tadeusz Borkowski. W uroczystości uczestniczyli Księża Proboszczowie Parafii Garczyn – Ks. Rafał Cieszyński, Parafii Liniewo – Ks. Grzegorz Flisikowski i krewni śp. Ks. Hieronima Zbilskiego oraz zebrani goście.

(treść laudacji:)

LAUDATIO PRO MEMORIA

Przewielebni Księża Proboszczowie! Szanowny Panie Wójcie! Szanowni Radni! Szanowni Zebrani!

Przypadł mi w udziale wielki zaszczyt, a równocześnie przyjemność, przedstawienia Państwu sylwetki Śp. Ks. Hieronima Zbilskiego, któremu Rada Gminy Liniewo postanowiła przyznać tytuł Honorowego Obywatela Pro Memoria. Wielu z nas tu obecnych doskonale znała postać Śp. Ks. Hieronima Zbilskiego, ale pozwolę sobie w skrócie przypomnieć niektóre aspekty jego życia i działalności, jako że był on także i moim Proboszczem, a ja miałem zaszczyt być także Jego ministrantem.

Śp. Ks. Hieronim Zbilski urodził się 5 listopada 1931 roku w Błądzimiu (powiat Świecie). Jego rodzicami byli Franciszek i Stefania z domu Chylewska. Naukę gimnazjalną rozpoczął w Prywatnej Szkole Ogólnokształcącej w Pelplinie. Po jego ukończeniu, złożył egzamin dojrzałości w dniu 5 czerwca 1951 roku. Od 14 lipca 1951 roku kontynuował naukę w Seminarium Duchownym w Pelplinie. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk biskupa Józefa Kowalskiego 28 kwietnia 1957 roku. Od 15 maja 1957 roku rozpoczął swoją pracę duszpasterską jako wikariusz w Rożentalu, następnie z dniem 22 grudnia przeniesiony do Chełmży. Już 1 sierpnia 1960 roku został wikariuszem w następnej parafii świętego Andrzeja Boboli w Świeciu. W 1962 roku zdał egzamin proboszczowski i niespełna rok później został mianowany z dniem 1 lipca 1963 roku na wikariusza parafii Garczyn. Obowiązki wikariusza pełnił do 31 marca 1969 roku, kiedy został mianowany dekretem Kurii Biskupiej na administratora parafii, po przejściu na emeryturę obecnego proboszcza Ernesta Jesionowskiego.

Jako proboszcz przystąpił z zapałem do wielu remontów, których wymagał stan Kościoła i zabudowań przykościelnych. Wybudował Kościół w Liniewie, będący Kościołem filialnym. W oczach parafian widziany jako zapalony rybak i dobry gospodarz. Miał krewki temperament, ale głębokie serce. Na wieść o strajku w Stoczni Gdańskiej, jako jeden z pierwszych, ruszył z dostawą żywności dla protestujących „Solidarności”. Dlatego na jego pomniku, znajdującym się tuż obok kościoła świętego Andrzeja Apostoła w Garczynie, parafianie umieścili replikę gdańskich krzyży ze słynnymi kotwicami zarzuconymi w niebo. Bardzo dobrze zapisał się on w pamięci parafian, o czym świadczy szczególna troska o jego pomnik nagrobny. Zmarł 19 kwietnia 1988 roku w szpitalu w Kościerzynie w wieku 57 lat. Został pochowany 23 kwietnia na cmentarzu w Garczynie.

Tyle dane z życiorysu naszego Śp. Proboszcza. Historia życia człowieka to jednak nie tylko suche fakty, daty i kolejne pełnione funkcje. Mówiąc o Śp. Księdzu Hieronimie trzeba pamiętać, że była to postać znacząca w naszej lokalnej społeczności. Mówiono o nim, że jest księdzem, który potrafi rozbijać kamienie i zna trud ciężkiej pracy. To rzeczywiście prawda. Niejednokrotnie widzieliśmy ciężko pracującego ks. Hieronima na roli, wśród pracowników remontujących kościół i jego otoczenie. Cenił on pracę i stanowiła ona ważny element jego życia. Jego filozofia życia była prosta i jednoznaczna. Opierała się na sentencji: „Ora et labora” – módl się i pracuj. Pracę zaś traktował z niezwykłą powagą, tak jak wiarę, która stanowiła cały sens jego życia. Jak dobry gospodarz potrafił odsiać plewy od ziarna. W sposób jednoznaczny zawsze stawał na straży zasad religijnych i moralnych. W tym zakresie nie uznawał kompromisu.

Kiedy sięgam pamięcią do lat, kiedy naszym Proboszczem był ks. Hieronim, nie mogę nie wspomnieć o jego niebywałej wrażliwości na biedę i krzywdę ludzką. Wielu z nas powinno pamiętać, że bez rozgłosu i zabiegania o uznanie pomagał materialnie potrzebującym. Taki właśnie był i takim go pamiętam.

Nie wiem, czy Śp. Ks. Hieronim Zbilski byłby zadowolony z podkreślania jego zasług – pewnie by się zżymał, ale to jest nam dziś potrzebne. Nam tu mieszkającym jest to potrzebne, nie Jemu! Jego usilne starania, aby wpoić nam podstawy zasad religijnych i moralnych. Jego przykład życia jest nam potrzebny, aby nie zapomnieć istoty i sensu życia w świecie, gdzie coraz mniej autorytetów. On był jest i będzie dla nas wielkim autorytetem i przykładem.

W oparciu o przedstawione fakty z życia Śp. Księdza Hieronima Zbilskiego należy stwierdzić, że jesteśmy mu winni pamięć i szacunek, bo dla nas się trudził i stawał się przykładem. Jego postawa jako kapłana i człowieka pozostanie w nas, którzy go znaliśmy, a obowiązkiem, który został nam wytyczony przez Śp. Ks. Hieronima Zbilskiego – strzec wiary i dochować prawdy życia w uczciwości i wzajemnym poszanowaniu. Swój los kształtować w myśl jego zasady życiowej – „Ora et labora. Młodym dawać przykład i przeciwstawiać się niesprawiedliwości.

Pragnę zatem wyrazić ogromną radość z faktu, iż Rada Gminy zdecydowała przyznać Honorowe Obywatelstwo człowiekowi, który potrafił nie tylko kruszyć głazy i budować, ale przede wszystkim otwierać nasze serca, a był nim właśnie Śp. Ks. Hieronim Zbilski – prawdziwy autorytet i przykład dla nas i przyszłych pokoleń. On żył wśród nas i dla nas! Był nam Pasterzem i przykładem godnym naśladowania. Nie wolno o tym zapominać!

Powiązane zdjęcia: