Bydło:

• Zwierzęta w czasie zimy powinny mieć zapewnione właściwe warunki mikroklimatyczne w oborze. Zwracajmy na to uwagę, tym bardziej, że jak dotychczas, pogoda po raz kolejny jest raczej nietypowa, jak na tę porę roku. Jeśli jest to tylko możliwe, powinniśmy zapewnić zwierzętom możliwość ruchu, korzystania z wybiegów. Wpłynie to korzyst­nie na ich stan zdrowia, przemianę materii i apetyt, jak również ułatwi wykrycie cichych rui. Podobnie, jak ludzie, zwierzęta nie lubią przebywać w dusznych, wilgotnych i niewietrzonych budynkach. Jest to szczególnie ważne w odchowie cieląt.
• Poród do bardzo ważny moment, zarówno w życiu krowy, jak i nowo narodzonego cielęcia. Przede wszystkim po­winien odbywać się w higienicznych warunkach. Nowo urodzone cielę jest bezbronne w walce z wszelkimi zaraz­kami. Cielaka trzeba wytrzeć do sucha, dobrze gdy wyliże go krowa. Zrobi to najlepiej, najdokładniej i jednocześnie wymasuje cielę, pobudzi je do życia. Następnie cielaka trzeba przenieść do czystej, zdezynfekowanej klatki i jak najszybciej napoić ciepłą siarą, najlepiej przez smoczek lub przy użyciu sondy.
• Karmiąc krowy, szczególnie w ostatnim okresie laktacji, pamiętajmy o ich kondycji. U krów otłuszczonych, zatuczo-nych porody przebiegają znacznie trudniej, często potrzebna jest pomoc lekarza. Również siara od takich krów jest gorszej jakości, zawiera mniej immunoglobulin. U takich zwierząt podwyższone jest ryzyko wystąpienia chorób. Możemy do nich zaliczyć: zatrzymanie łożyska, ostre zapalenie macicy, zaleganie (porażenie) poporodowe, ketozę, syndrom stłuszczonej wątroby.
• Kontrolowanie poziomu składników w mleku pozwala, między innymi, w porę wychwycić błędy żywieniowe i do­konać korekty dawek pokarmowych. Takie informacje uzyskamy z raportów wynikowych, ale nasze stado musimy objąć kontrolą użytkowości mlecznej, prowadzoną przez Polską Federację Hodowców Bydła i Producentów Mleka. W województwie pomorskim ponad 50% stad już jest pod taką kontrolą.
• Tegoroczna susza spowodowała, że w wielu gospodarstwach może brakować pasz. Tym bardziej powinniśmy pod­jąć wszelkie starania, aby pasze, którymi dysponujemy w gospodarstwie, racjonalnie wykorzystać, by do minimum ograniczyć wszelkie straty, np. właściwy sposób wybierania kiszonek z pryzmy, w dużym stopniu pozwoli je zmniej­szyć. Powinniśmy to robić odpowiednimi wybierakami, aby nie rozluźniać i nie napowietrzać ściany z kiszonką. Zwierzęta będą dostawały lepszą paszę, a ubytki będą minimalne. W silosie nie powinno być również luźnej, poroz­rzucanej kiszonki.

Trzoda chlewna:

Okres zimowy wymaga od hodowców szczególnej troski o zwierzęta utrzymywane w nieogrzewanych budynkach inwentarskich, chcąc zachować ich zdrowie i wysoką produktywność.

• Warunkiem prawidłowego rozwoju i funkcjonowania organizmu zwierzęcego jest pobranie odpowiedniej ilości świeżej wody. Dotyczy to zwłaszcza prosiąt i macior w okresie laktacji. Aby spełnić ten warunek, należy sprawić, aby woda do pojenia nie docierała prosto z wodociągu, lecz za pośrednictwem zbiornika retencyjnego zainstalo­wanego w budynku. Najmłodsze prosięta powinny mieć dostarczoną wodę o temperaturze 30°C, ponieważ mle­ko matki nie wystarcza do zaspokojenia pragnienia. W miarę wzrostu prosiąt należy temperaturę wody stopnio­wo obniżać do 10 – 15°C. Temperatura wody nie może być niższa niż 10-12°C dla wszystkich kategorii wiekowych trzody chlewnej.
• Szczególnie wrażliwe na niedobór ciepła są prosięta, co wynika z faktu, że ich układ termoregulacyjny wykształca się dopiero po 3. tygodniu życia. Dlatego należy na bieżąco kontrolować system dogrzewania gniazd i panującą w nich temperaturę oraz podejmować starania, aby nie spadła poniżej tzw. dolnej temperatury krytycznej: 1 – 3-dniowe -25°C; 4 – 14-dniowe – 24°C; 15 – 21 -dniowe -18°C
• Z uwagi na występowanie hierarchii stadnej, pobieranie pokarmu przez poszczególne zwierzęta w grupie nie jest jednakowe. Zwierzęta najsłabsze zajmują też najgorsze miejsce w kojcu, często zimne. Dlatego też temperatura w pomieszczeniach powinna być dostosowana do tych najbardziej poszkodowanych, najmłodszych, najmniej­szych, niedożywionych, zajmujących najgorsze miejsce w kojcu.
• Układając dawki pokarmowe, należy szczególną uwagę zwrócić na zwiększone potrzeby energetyczne zwierząt, zwłaszcza w systemach bezściołowych, uwzględniając dodatkową porcję paszy. Dotyczy to głównie loch luźnych i nisko prośnych, które w tym stadium karmione są szczególnie oszczędnie.

Zbigniew Marciniak, Włodzimierz Sawirski

 STYCZEŃ 2016

Pomorskie Wieści Rolnicze

Powiązane zdjęcia: